Meelmolen De Bleeke Dood - Lagedijk 28a

Zaandijkers hebben altijd geleefd tussen Het Leven en De Dood. De watermolen Het Leven (1633-1904) stond in het uiterste noorden van het dorp en de meelmolen De Bleeke Dood in het zuiden. Zeker tot midden negentiende eeuw waren bakkers verplicht hun tarwe tot meel te laten malen in de dorpsmolen en die functie vervulde molen De Bleeke Dood in Zaandijk. Toen deze verplichting verviel, raakte de molen in verval en zo heeft De Bleeke Dood met een onttakeld molenlijf lange tijd het dorpsbeeld van Zaandijk ontsierd.

Hoog torende het kale molenlijf boven zijn naaste omgeving uit. In de eerste helft van de jaren dertig verloor hij bijna alles wat een molen uiterlijk tot molen maakt: zijn wieken, zijn ‘staart’ en zijn stelling.

In 1950 werd Vereniging De Zaansche Molen eigenaar van de meelmolen. Meteen werden er plannen gemaakt om De Bleeke Dood weer tot leven te wekken. In 1954 was het zover en na een ingrijpende restauratie kreeg Zaandijk er een waardevol monument bij. In 2001 werd de molen opnieuw gerenoveerd. De Bleeke Dood maalt weer voor de bakkers in de buurt.

Bron: De Zaansche Molen