Voor het openstellen van de baan heeft de baancommissie zich aan vaste normen te houden. Zo moet de dikte van het ijs ten minste 5 cm zijn (bij “gezond ijs”). Uitnodiging tot bijwoning van de Jaarvergadering op Dinsdag 26 April 1955 in het Clubgebouw achter “Rooswijck”. Aanvang 8 uur.

AGENDA

1. Opening en notulen.
2. Ingekomen stukken.
3. Jaarverslag secretaris. Idem Penningmeester.
4. Verslag kascommissie.
5. Bestuursverkiezing. Aftredend zijn.de Heren S.van Hoorn (niet herkiesbaar), K.Koene (herkiesbaar) en H.Vet (heikiesbaar)
6 Benoemimg kascommissie.
7. Bestuursvoorstellen betreffende onze baan.
8. Het naderende Jubileum. .
9. Rondvraag en sluiting
10. Gezelligheid kent geen tijd. Wedstrijd op het groene laken om aardige prijzen.

Moeder Natuur was het afgelopen winterseizoen vrij wispelturig. Ze heeft het de ijsclubbesturen niet gemakkelijk gemaakt. Willem Batentsz-Thialf mag evenwel niet ontevreden zijn; oud en jong hebben van onze banen een dankbaar gebruik gemaakt. Vooral de jeugd heeft zich niet onbetuigd gelaten en was er steeds als de kippen bij. Wel eens te vlug on jammer genoeg waren sommigen wat onredelijk in hun eisen wanneer het er om ging of de baan opengesteld kon worden. De jeugdige waaghals vergete echter niet, dat het bestuur van een ijsclub zich ten volle bewust moet zijn van zijn verantwoordelijkheid. De oude Hollanders zuchtten reeds:

’t En is geen ijs Of ’t kost menschenvleys

Men behoeft tijdens een ijsperiode de krant maar open te slaan om te ervaren, dat er nog weinig veranderd is. Voor het openstellen van de baan heeft de baancommissie zich aan vaste normen te houden. Zo moet de dikte van het ijs ten minste 5 cm zijn (bij “gezond ijs”). Dan kan het een volwassen schaatsenrijder diagen en meer danéén, op voorwaarde echter, dat ze niet met z’n allen bij elkaar gaan staan. Bij wedstrijden, wanneer een grote toeloop verwacht kan worden, behoort het ijs vanzelfsprekend belangrijk dikker te zijn. Hier hebben wij ons aan te houden, een compromis is niet mogelijk.

Hadden we maar weer een ‘landbaan’, zult U met ons denken, accoord, maar ook op een landbaan moet het ijs een behoorlijke dikte hebben, wil men niet het risico lopen, dat het in korte tijd stuk wordt gereden.

Ten slotte zijn er nog wel meer zaken, waarover wij graag eens zouden willen schrijven. Maar wij kunnen er ook met U over praten en hiertoe biedt de jaarvergadering, waarvan U de aankondiging in dit nummer vindt, een geschikte gelegenheid. Dus tot Dinsdag 26 April a.s. ijssportvrienden!
C. Brussel

Kinderbaantje
Op 5 Januari, na een enkele dag vriezend weer, werd het kinderbaantje van W.B.T. voor de jeugd geopend. Op 3 Maart werden de lichten voor de laatste maal uitgedraaid. Wie uit het bovenstaande de conclusie zou willen trekken, dat er op onze banen dus twee maanden gereden is, zou zich echter deerlijk vergissen. Deze winter met veel koude heeft betrekkelijk weinig betrouwbaar ijs opgeleverd. Toch hebben de ware liefhebbers (sters), die niet te gauw bang zijn, heel wat middagen en avonden kunnen profiteren.

Het was een winter, die aan het Bestuur veel werk bezorgde. Herhaaldelijk moest er sneeuw geruimd worden. Prettig was het, dat veel jongens, en ook meisjes, daarbij hielpen. Bovendien moesten er vaak zwakke plekken worden afgezet.

Door de geringe dikte van het ijs konden we geen feesten organiseren, waarbij veel publiek te verwachten was. Er werden maar twee wedstrijden georganiseerd, een estafette-rijderij en een wedstrijd voor schoolkinderen; beiden werden een groot succes. Van de eerste wedstrijd valt te vermelden, dat er na een kwartier reeds veel water op de baan stond, zodat de wedstrijd bekort moest worden; van de tweede, dat de deelname byzonder groot was, zodat de onderwijzers(essen) handen vol werk hadden om alles vlot te doen verlopen.

Zondag 27 Februari was een ideale ijsdag-voor W.B.T. Men kon rijden tot aan de Watering, op vele sloten. Overal zag men zwierders, hard-krabbelaars, ja zelfs wandelaars, ’t was een prachtig gezicht. Dan zijn we weer blij met onze banen in Rooswijck! En wij niet alleen! Vanuit Wormerveer, Zaandam Wormer, komen ze naar W.B.T. want, zeggen ze, een sfeer als daar vindt men toch nergens! Dat het nog lang zo moge blijven!
De Secretaris.

Waar alles om draait
In ons vorige nummer heb ik een beroep gedaan op de kinderen van leden, die de 16-jarige leeftijd overschrijden. Volgens onze reglementen mogen die niet meer van de kaarten der ouders gebruik maken, zodat ze zelfstandig lid moeten worden. Ook in de afgelopen winter bleek dit nog niet algemeen bekend te zijn, zodat het ons gewenst lijkt, dit nog eens te herhalen.

In verband met de plaatsruimte zal ik verder alleen een paar cijfers geven over het afgelopen boekjaar:

Wij mogen dit W.B.T.-Nieuws niet beëindigen zonder een enkel woord te wijden aan de werkers in onze vereniging, die het mogelijk maken, dat er zo veel- gepresteerd wordt in verhouding tot de lage contributie. U zult allen de prachtige verlichte gezien hebben, welke ertoe bijdraagt, dat op onze banen de alom in de Zaanstreek bekende gezellige stemming heerst. Vele andere, minder opvallende maar toch belangrijke werken en werkjes zijn tot stand gekomen. Hulde aan deze werkers, zij gaan door, want zij staan voor niets.