Ik herinner me, dat aan het Zuideinde, ik denk ter hoogte van de Dahliastraat een grote fabriek aan de Zaan stond. Hij heette De Bij en was in mijn jeugd onderdeel van het Honig concern. Maizena en ik meen ook pudding, werden daar geproduceerd. Dit is allemaal ter ziele en de fabriek is blijkbaar omgebouwd tot werkruimte en studio’s. Een groot verschil met vroeger, toen er een en al bedrijvigheid heerste.

Ik weet nog goed dat het personeel voor een groot gedeelte bestond uit vrouwen, voornamelijk komend uit Amsterdam. ’s Ochtends vroeg kwamen zij met de trein aan op station Koog Bloemwijk en tegen de avond gingen ze weer huiswaarts. Zij kozen altijd de route door de Leliestraat. Het was een bont gezelschap, en in onze ogen vaak ordinair gekleed en ontzettend zwaar opgemaakt. Maar wat wil je? Wij waren maar dorpjongetjes en deze meiden, ik denk al met veel levenservaring, kwamen uit een grote stad!

Wanneer zij weer naar de trein gingen, zwaar opgemaakt en omgeven door een wolk van allerlei luchtjes, werden ze, vaste prik, uitgeleide gedaan met de eindeloze yell ‘Amsterdamse modepoppen hi, ha, ho” “Amsterdamse modepoppen, hi, ha, ho”. Dat ging net zo lang door totdat ze kwaad werden en, met tassen en paraplu’s zwaaiend, achter ons aankwamen. Hadden ze je te pakken, dan werden er flinke klappen uitgedeeld.

Ik denk hier nog wel eens aan als mijn vrouw in onze plaatselijke super een pak maizena koopt.