Het Ezelspad eindigde bij het Witte Bruggetje dat naar de hoek van de Berkenweg en Prunuslaan leidde. Links stond een woonhuis annex boerderij van een andere “boer Krait”
De zoon des huizes heeft mij ooit van een doosje “klappertjes “voor mijn klapperrevolver af geholpen. Hij legde het kartonnen doosje met klappertjes op een paaltje, pakte een houten sleg en gaf er een dreun op. Mijn oren hebben verscheidene minuten “nagesuisd”. Volgens een bron op deze site is het Ezelspad aan het verkeer onttrokken in 1959. Toch heeft het witte bruggetje zeker tot 1963 gefunctioneerd, getuige de foto’s met mijn zusje, waarop het bruggetje op de achtergrond nog steeds aanwezig is. Ook Jan Pieter Woudt betwijfelt deze datum van buitendienststelling.
Ik herinner mij nog het gevalletje met vriend Loek N. Hij moest zonodig vanuit de half gezonken houten praam op het eind van het Ezelspad het dunne laagje ijs uitproberen, ging er helemaal doorheen gekleed in een beige parkajas. Ik kon een voorbijganger op het Witte Bruggetje alarmeren die hielp om mijn kameraad weer op het droge te krijgen.
Er is een Luilakvuur gehouden op het Ezelspad, op het terrein van Pielkenrood. Na dit vreugdevuur heeft een ondergrondse veenbrand nog maanden gewoed en doorgestonken.
Nadat het vuur eindelijk gedoofd was, kon een begin worden gemaakt met de heiwerkzaamheden voor de uitbreiding van de hal van Pielkenrood. Het terrein was een grote zandvlakte. Aan de kant van de ULO lagen betonnen heipalen opgestapeld. Er werd een hei-installatie op stoom geplaatst. Ik zie nog voor me hoe de eerste betonnen heipaal van 13 meter werd ingehesen. Het zware, zwarte stoomheiblok werd erop gezet, de hele reut zonk de grond in zonder een enkele heislag. De palen waren te kort om de eerste zandlaag te bereiken. Alle palen werden afgevoerd en nieuwe van 16 of 19 meter kwamen een week of twee later ervoor in de plaats. Ook daar gezien hoe de eerste paal ruim 13 meter de grond inzakte zonder een enkele heislag. Vervolgens kwam de stoommachine in werking. Via twee touwen werd de inlaat en de uitlaat geregeld. Machtig gezicht.
Pas later werd de weg doorgetrokken en kwam er een stenen brug naar de Prunuslaan, maar toen woonde ik al op de Kreeftstraat.