In de tijd dat ik op de Kreeftstraat woonde had ik geregeld contact met de broertjes Henk en Wim Bart. Zij woonden vlak achter mij aan de Witte Veerstraat. Ze hadden ook nog een jonger zusje, haar naam is me ontschoten.

Ik heb wel eens een keer bij hen thuis mogen mee eten. Ik verbaasde me over het bordje macaroni van Henk, het leek wel een imitatie van de Vesuvius, zo groot en hoog. Wim kreeg een imitatie van de Etna in de vorm van stamppot zuuurkool. Hun ouders, zusje en ik kregen een afgeplatte versie van deze vulkanen op ons bordje, toch ruimschoots voldoende voor een gemiddelde eter.

Wat de broertjes Bart niet, maar de rest van Zaandijk wel wisten, was dat vader Bart de rol van Sinterklaas vervulde tijdens de intocht in Zaandijk. De jongens zijn meerdere keren bij de Sint ontboden, maar hebben het nooit in de gaten gehad. Theater verandert het karakter van een mens, pa Bart was er, vele jaren lang, een meester in.