Ooit ben ik eens met mijn ouders en zusje wezen roeien. Het was op een dag in het weekend. We fietsten naar een plek, waarvan ik me de route nog steeds voor de geest kan halen.
Alleen de naam ben ik vergeten. Tegenwoordig hebben we Google Earth en Maps Google. Ik heb me de route uit mijn geheugen op de kaart geprojecteerd. Eerst over de Julianabrug langs de Leeghwaterweg, dan rechtsaf de Diederik Sonoyweg op, langs de voetbalvelden, daarna rechtsaf de Haaldersbroek op, over een eng smal bruggetje (ik zie het net op Google Street View terug en schrik, dat was inderdaad het bedoelde bruggetje uit mijn geheugen!) en dan linksaf. Je komt op het Kalf uit. Mijn ouders hebben daar ergens een roeibootje gehuurd en wij zijn een middag door mijn vader door de polder geroeid.
Toen mijn vriendje en ik zich op een woensdagmiddag zaten af te vragen wat wij nu weer als tijdverdrijf en avontuur moesten verzinnen, kwam ik met het idee om samen te gaan roeien. We hebben wat proviand in een rugtasje gepakt, enige gelden bij elkaar gebedeld en zijn met ons fietsje op pad gegaan. Mijn geheugen-filmpje vertelde me hoe we moesten rijden. We kwamen zonder GPS of landkaart bij de botenverhuurder uit.
Toen ik de man vertelde dat wij (rond 12 jaar) een bootje kwamen huren, keek hij zeer bedenkelijk. Wat? Twee knapen op avontuur? Hielke en Sytse Klinkhamer aan de deur? Wat moet ik daarmee? Ik heb hem verteld dat ik met mijn ouders een week of wat daarvoor ook een bootje heb gehuurd en wel wist wat ik deed. De man was overdonderd of overtuigd, ik weet het niet, maar gaf ons het bootje mee. Hij drukte ons wel op het hart om niet te ver weg te gaan en vóór 5 uur terug te komen. Wij hebben die middag heerlijk op het water doorgebracht. Zonder kaart of GPS, gewoon met het boerenverstand roeien en nadenken wat je heen hebt gedaan. Daarna dezelfde weg terug.
De jongelui van tegenwoordig vertrouwen geheel op hun GPS en kunnen geen kaart meer lezen, valt het systeem uit, dan weten ze niet meer hoe verder. Ik weet me na 45 jaar de route naar de botenverhuurder nog te herinneren, kan deze route naspelen via de moderne middelen, weet nog hoe wij zonder kaart en navigatie veilig onze bestemming bereikten, roeiden en de thuishaven wisten terug te vinden. Wat een heerlijk en eenvoudig stukje jeugd toch?