Als je lid was van G.V. Simson en een nieuw lid aanmeldde, kreeg je van wijlen Piet Wijdenes een chocoladereep als beloning. Een van mijn vriendjes meldde mij aan en kreeg een reep.
Zo maakte ik kennis met deze vereniging. Een neef van mij turnde ook bij deze club, hij zat, meen ik, in de selectie. Daarnaast was hij ook blazer in het muziekcorps van de vereniging.
De lessen werden gegeven in de gymzaal van de lagere school aan de Tuinstraat. Ik herinner me hoe ik hier de “dievensprong” heb geleerd. Tussen twee touwen werd met een tweetal linten een “luikje” gemaakt. Je nam een aanloop, gooide de beide benen tegelijk vooruit in de lucht en dook via het “raampje” als een dief naarbinnen.
De kast lengtesprong heb ik er ook geleerd, zij het met vallen en opstaan. Ik viel ongelukkig met beide benen wijd op het einde van de kast. Deze ervaring komt bij jongetjes soms hard aan. Ik crepeerde dan ook van de pijn in de onderbuik. Piet leerde me dat dit juist het punt was om mijn angst voor de volgende sprong te vergeten en joeg me tegen mijn zin in opnieuw over de kast. Met succes! Het lukte me nu wel.
In de pauze stond Piet met een shaggie in het halletje op de plaats waar wij overdag de school binnen gingen nadat conciƫrge Lubbers de bel had geluid. Altijd sjofel gekleed in een lubberende trainingsbroek en een soort sweatshirt.
Tijdens een wisseling van de lessen ontmoette ik mijn neef in het toestellenhok. Piet was ook in de buurt. Hij vroeg ons of wij familie waren. Ik antwoordde hem: “Ja wij zijn waardevolle neven”, mij achteraf pas realiserende de woordspeling die ik maakte, gezien het feit dat mijn neef in de selectie zat en wij de vereniging tot waarde konden zijn. Ook “borstwaartsom” moest ik leren. Het wou maar niet lukken.
Met een uitvoering in de Waakzaamheid in het verschiet, zag ik zwaar tegen deze klus op. Uiteindelijk stond ik met mijn medeleerlingen op het podium in de Waakzaamheid. Turntoestellen waren er niet. De senioren hielden paarsgewijze een rekstok vast. Ik belandde op onverklaarbare wijze met een medeleerling aan de rekstok waar mijn neef stond. Borstwaartsom uitvoeren. Ik kon het niet. Maar tijdens die uitvoering lukte het wonderlijk wel. Ik verdenk mijn neef nog steeds ervan dat hij mij met een kleine beweging heeft geholpen.