Aan de Morgenstarstraat werd een flat gebouwd. Tijdens de bouw woonde ik aan de Kreeftstraat. We gingen er regelmatig met een groep kinderen spelen.

Gevaar kenden we niet. Via het afgesloten hekwerk rondom de bouwplaats, werd wel ergens een opening gevonden. Soms had je pech en werd door een bewaker weggestuurd. Had je mazzel, dan kon je via de houten trapleren in het trappenhuis rond de loze ruimte van de liftschacht in aanbouw je weg zoeken naar het dak op de, ik denk vijfde, verdieping. Je kon er een machtig eind over de Zaanstreek weg kijken. Het waaide er wel enorm.

Vlak voor de ingang lag een grote berg zand. Wij klommen over het hekwerk van de eerste verdieping en sprongen in de berg zand. Iedereen durfde dit te doen. Het hoogteverschil zal een anderhalve meter zijn geweest. Er was een durfal die dit kunstje ook van de tweede verdieping durfde te doen. Nee, ik noem geen namen, maar hij was een zoon van een slager op de Noord, herinner ik me.