In 1963 gingen wij op vakantie naar Emst. We waren met 12 personen, 4 uit Zaandijk, 5 uit Barneveld en 3 uit Californië. We hadden met 3 gezinnen een houten chalet in de bossen gehuurd.Zeer modern en comfortabel, warm en koud stromend water en een douche. Mijn nicht uit Californië was 16 jaar en droeg ’s nachts een babydoll. Als zij opstond, ging ze gelijk naar buiten in haar babydoll. Op de houten veranda ging ze de eekhoorntjes voeren. Deze aten, tam als ze waren, uit haar hand.

Overdag vermaakte ik me met mijn 3 nichtjes, 2 uit Barneveld, 1 uit Californië. Mijn jongere zusje trok op met het jongste nichtje uit Barneveld. We konden vrij over de camping struinen, geen gevaar te bekennen. Mijn nichtje uit Californië was al heel wat ouder dan ik en wilde nogal eens stiekem een sigaretje gaan roken. Dat hadden mijn oudste nicht uit Barneveld en ik al snel in de gaten en wij wilden daar ook wel eens van profiteren. Regelmatig maakten we dan ook ’s avonds gedrieën een ommetje en deelden in haar pakje mentholsigaretten van het merk Salem. Ze kon er geen kant mee uit, bang om betrapt te worden door haar ouders. Zolang wij deelden, was er geen klikspaan te beduchten.

Als ik in mijn herinnering graaf en op het internet zoek, kom ik uit bij camping Reina’s Hoeve. De oude lantaarnpalen en de witte stenen zijn gelijk aan de beelden uit mijn herinnering. Ook het rode houten chalet is aanwezig. Alleen de laurierhagen van indertijd ontbreken nu.

Op de laatste dag van onze vakantie moest het chalet worden schoon gemaakt. Een klusje voor mijn moeder en mijn tantes. Overal moest de dweil erdoor heen. In mijn slaapkamertje met de stapelbedden, was mijn moeder bezig met de dweil. Opeens schoot de plafonniere los, mijn moeder kopte deze op het onderste bed. Het glas was heel. Ma kreeg in de loop van de dag een paarse buil op haar hoofd.

Op zaterdag werden we door mijn oom uit Barneveld naar de trein gebracht. We werden achterin de deux-chevaux besteleend geladen en moesten wel stil zijn omdat het een bestelauto met grijs kenteken betrof waarin eigenlijk geen passagiers mochten worden vervoerd. Terug naar Zaandijk voor het tweede deel van de vakantie.

In Zaandijk werd snel van bagage gewisseld. Daarna werden we door de baas van mijn vader, Vos van de Tuinkade, met een auto naar Groet gebracht.

In Groet wederom een houten huisje, maar geen chalet, verre van dat zelfs. Zelfs het stromende water werd door een ketel op een plankje, buiten, naast het keukentje, bij de achterdeur, verzorgd.

Mijn vader moest de emmers met water van de pomp halen en in de ketel gooien. Water halen, op de stoel klimmen en de emmer in de ketel leeggooien. Klinkt simpel, maar op een gegeven moment begaf de stoel, waarop hij stond, het. Pa lag op de grond met de hele emmer water over zich heen. Een nat begin van de vakantie.

Maar het zou nog natter worden. In de loop van het weekend begon het te regenen. Op zich geen ramp, ware het niet dat het dak zo lek als een zeef bleek te zijn. Pa regelde een stuk doorzichtig plastic en hing dat met punaises in de slaapkamer onder het dak. Het water werd op het laagste punt verzameld in een zinken emmer.

In een huisje aan de overkant zat ook een gezin dat met de nodige wateroverlast te kampen had. Zij kwamen met de kinderen ’s avonds bij mijn ouders op bezoek. De kinderen kregen van mijn moeder een glas warme chocolademelk. Mijn zusje en ik moesten in bed blijven, ik vond dat heel oneerlijk.

Het terrein lag in een z-bocht weet ik nog. Ik kan het op Google terugvinden. Maar is nu een ander recreatiepark geworden. De Branding, als ik het goed heb. Dezelfde bocht uit mijn geheugen.

Mijn vader heeft er een boos telefoontje aan zijn werkgever aan gewaagd wegens de conditie van het huisje. Ik meen me te herinneren dat in de tweede helft van de week het dak opnieuw werd gedekt, maar toen regende het niet meer.

In het huisje werd de verlichting door een gaslamp verzorgd. Ik weet nog dat je het kousje niet mocht aanraken. Nieuwsgierig geworden heb ik het kousje toch aangeraakt. Het verpulverde direct en in de avond moest er een nieuw kousje uit de lade uit het kastje eronder worden gehaald. De lamp brandde daarna weer als vanouds.

Zaterdag werden we weer door Vos opgehaald, einde van een verregende vakantie in Groet. Een schril contrast met de week ervoor in Emst.