In 1954 had de ijsvereniging Willem Barentsz-Thialf vergevorderde plannen om weer een landbaan aan te leggen. Een landbaan is een weiland wat onder water wordt gezet en sneller bevriest.

Het behoort zo langzamerhand tot een goede gewoonte, dat een sportvereniging periodiek of zo af en toe, aan haar leden mededelingen doet van alles, wat er in de vereniging leeft. Een loffelijk streven, dat onder meer ten doel heeft het contact en vooral ook het saam-horigheidsgevoel in de vereniging te verstevigen. Dit laatste is wel in het bijzonder van belang voor W.B.T., omdat door grilligheid van ons klimaat het onderlinge contact soms voor lange tijd wordt verbroken. Om die reden is de taak van een bestuurslid van een ijsclub veelal een ondankbare taak. Niet omdat hij van de zijde der leden een waardering voor zijn werk zou ontvangen. Integendeel. Maar wat ik hier op het oog heb is dat ongestadige winterweer, dat vaak al onze plannen en voorbereidingen teniet doet, wanneer het kwik onverwachts enige graden stijgt.

Maar gelukkig hebben wij het in de afgelopen winter weer eens getroffen. Het was de eerste behoorlijke ijswinter sinds onze verhuizing naar Rooswiick. Weliswaar hebben wij hier nog geen afgebakende ijsvlakte, doch wie van een tochtje houdt, kan met ons clubhuis als startplaats prachtige ritten maken door de Polder Westzaan en volop genieten van de mooie vergezichten, die onze streek biedt. In ieder geval heeft de aanwinst van een beduidend aantal nieuwe leden ons gesterkt on de overtuiging, dat W.B.T. bezig is in Rooswijck die prettige en gezellige sfeer te brengen, die wij op onze oude baan gewend waren.

Toch zoeken wij nog steeds naar een gelegenheid om een baan aan te leggen, die meer overeen komt met die, welke wij binnen de spoorlijn hadden. Verschillende plannen zijn hier voor in voorbereiding, die wij met Uw onmisbare steun hopen te verwezenlijken.
C. Brussel, voorzitter.

Van de Simon Gammer
Koning Winter heeft ons in het afgelopen seizoen niet vergeten. Op 8 Januari werd het kinderbaantje voor de eerste maal geopend; 9 Februari schalde de muziek voor de laatste keer over onze banen. Natuurlijk liggen tussen deze data vele dagen, waarop niet kon worden gereden; ja, een tijdlang stuwde een frisse Zuidwester de golven weer lustig voort. Toch kunnen wij tevreden zijn. Wij hebben ervan geprofiteerd!

Op Zaterdag 30 Januari startten we met twee wedstrijden; ’s middags hardrijden met hindernissen voor jongens en meisjes en ’s avonds een estafetteriiderij voor ouderen (gemengd). De volgende ‘dag’ organiseerde de Voetbalvereniging ‘Zaandijk’ haar clubkampioenschap op onze banen, waarbij bestuursleden van W.B.T. assisteerden. Op 5 Februari hield de Zaandijker U.L.O. een estafettewedstrijd met 100 deelnemers (sters). De dag daarop werd het clubkampioenschap van onze eigen vereniging verreden. Lou de Graaf werd weer kampioen van de leden boven 18 jaar; Gerrit Jan Schuddeboom werd jeugdkampioen en Jopie Groot bleek de snelste der dames.

De kleuters profiteerden van ons kinderbaantje, dat dit jaar voor het eerst geheel aan onze verwachtingen voldeed. Veilig en zonder anderen te hinderen leerden zij de eerste beginselen van onze meest nationale sport. Verwonderlijk hoe snel zij vorderingen maakten! Voor voorzitter Brussel, die zich in het bijzonder voor dit baantje geïnteresseerd heeft, een grote voldoening!

Meer dan 100 nieuwe leden mochten we inschrijven. Maar we willen niet verzwijgen, dat we ons vaak geërgerd hebben aan de velen, die probeerden, van onze banen en de muziek, ja soms zelfs van onze reparatie-inrichting te profiteren, zonder iets te betalen! En dat, terwijl onze contributie uiterst laag is! Zo’n houding past toch een sportieve Zaankanter niet!
J.v.d.Mei, Secretaris

Ping Ping
Na een ijsloze winter wordt mij de vraag wel eens gesteld, wat er dan met onze contributie gedaan wordt. Men meent dan, dat we geen knsterujnaken en dus flink geld over houden. Dat valt echter af. Ieder jaar hebben we veel vaste kosten aan onderhoud en verbetering van onze bezittingen, bijdrage aan de Bond en vele kleinigheden. Aan de andere kant is de contributie van onze vereniging ontzettend laag. Wat Kun je daar nu tegenwoordig voor doen! horen wij wel eens. Toch redden wij het ermee. Dat komt vooral doordat het bestuur zoveel werk zelf doet en doordat vele kleintjes een grote maken. ‘Veel leden’ is dus ons parool en daaraan kunt U ook medewerken. Misschien hebt U kinderen, die de 16-jarige leeftijd overschrijden. Die behoren zelf lid te worden. Misschien hebt U kennissen of buren die in aanmerking komen. Wie zich voer een ijspenode opgeeft, behoeft geen toetredingsgeld te betalen. Het adres voor aanmelding is de Heer C. Ero, Guisweg 60, Zaandijk.

Komt er een ijsperiode, dan stijgen natuurlijk de kosten, maar ook stromen dan de nieuwe leden toe, zodat ook den de kasmiddelen niet direct zorg baren. Maar dat mag ook niet, want we sparen voor een ijsbaan, zoals we die vroeger hadden. Weet U nog wel van toen?

Tot slot een paar cijfers over het afgelopen boekjaar.

C.Brouwer, penningmeester

Vorst treedt af
Uitnodiging tot bijwoning van de Jaarvergadering op Dinsdag 20 April 1954 in het clubgebouw aan de overzijde van de Simon Gammersloot. Aanvang 8 uur. Hier volgt de agenda.
1. Opening en notulen.
2. Ingekomen stukken.
3. Jaarverslag Secretaris. Idem Penningmeester.
4. Verslag kascommissie.
5. Bestuursverkiezing. Periodiek aftredend zijn de Heren W. Drost, H. de Koning, G. Sap en J. Vorst. Laatstgenoemde stelt zich niet herkiesbaar. Tevens treden tussentijds af de Heren J. Dijkman en D. J. v.d.Woude. Bestuurskandidaten voor de opengevallen functies de Heren B. Ahling, S. Engel en S. Schagen.
6. Benoeming kascommissie.
7. Bestuursvoorstellen (o.a. mogelijkheden inz. nieuwe ijsbaan)
8. Wat verder ter tafel komt, Rondvraag en Sluiting.

Tijdens de vergadering is er gelegenheid tot het bestellen van foto’s die in de afgelopen ijsperiode gemaakt zijn; prijs 40 cent per stuk, te betalen bij de bestelling. De foto’s worden’dan franco thuis gestuurd.
G. Sap, redacteur