De spoorwegovergang is vanaf de zestiger jaren van de vorige eeuw al een veel besproken onderwerp. De plaatselijke pers ontving veel ingezonden brieven over dit onderwerp.

De verguisde kruising

M. de R.,
Hulde aan de initiatiefnemers van het Rooswijk-comitié, die ik zeer veel kracht wijsheid en geduld toe wens. Feitelijk zijn alle gebruikers van deze kruising het wachten beu en dat zijn er meer dan alleen Rooswijkers. Mijn vraag is: indien een werkgever verzuimt beveiligingsmaatregelen in zijn fabriek te nemen wordt hij gestraft wegens nalatigheid, maar hoe zit dit met de “overheden”, hebben die geen enkele verantwoordelijkheid? Zoals de situatie thans is, kan deze niet langer geduld worden en er moeten oplossingen gevonden worden, waarbij ik dan vaststel, dat alle instanties medewerken.

Enkele voorbeelden tot verbetering:

• voorrangskruising onmiddellijk opheffen (betere doorstroming van de overweg);
• automatische stoplichten;
• verbreding aan de zuidzijde, mét wandelpad.

Indien dit niet op korte termijn kan gebeuren dan:

• tweede overweg aan de zuidzijde, bij het station;
• voetgangerstunnel of luchtbrug (bailybrug, zoals in Brabant).

Hieruit is wel een keuze te maken “” de tijd dringt, want behalve de a.s .”Coentunnelstroom “ook nog straks de “voetballerstroom “van het nieuwe sportpark! Zonder directe aanpak dreigt een complete chaos die de best leidende politie niet zal kunnen voorkomen.

Heiloo, 20 maart 1965