Er zijn veel Zaandijkers die naar elders verhuisden, maar die voor hun vroegere dorp nog altijd een warm plekje in hun hart bewaren. Eén van hen is de Krommenieër Bouwe Luik. Er waren, in 1993, nog nauwelijks berichten in de krant verschenen over de viering van 500 jaar Zaandijk, of Bouwe Luik zond aan het feestcomité de tekst en muziek van een alleraardigst door hem geschreven lied: ‘Oudt-Heijn en zijn zonen’. Het verdient nu en in de toekomst in Zaandijk te worden gezongen.

De tekst van twee coupletten en het refrein is hierna nog eens extra afgedrukt. Voor de nieuwkomers in het dorp of degenen die de Zaandijker geschiedenis niet meer zo goed in het geheun hebben, is het misschien prettig te weten dat Oudt-Heijn 1494 de eerste bewoner van Zaandijk is geweest. Een ander thema in het lied is het spottende oude versje over de Zaandijkers, die dure rijst met krenten aten, maar dan aan het eind van de week de huisbaas niet konden betalen. De scheldnaam ‘krentekakkers’, die al een paar honderd jaar oud schijnt te zijn, hangt daar mee samen.

Vijfhonderd jaar geleden
kwam hij op de dijk.
OudtHeijn en zijn zonen
timmerden Zaandijk.
Dat’s voor ons de reden
om dat feit te vieren.
Van’t Zaan dijker wegje
tot en met Rooswijk:
Allen die er wonen
voelen zich er rijk!
Is dat vroeger wel es aars eweest?

refrein:
At je rijst met krenten, oei oei oei!
Je huisbaas kreeg geen centen, foei, foei, foei!
Smullende Zaandijkers woonden toen
in die groene huizen met hun witte veer.
0 die arme huisbaas foeterde steeds weer.

tweede couplet:
Oudt-Heijn joh! daar ga je
Proost, proost, proost!
We nemen er nog eenge
Op je kroost.
Zaandijk zal je eren, reken maar
Jij bouwde historie op die kale dijk:
Vijf eeuwen geleden schonk jij ons ZAANDIJK!

herhaling refrein