Het moet gebeurd zijn denk ik, in 1942/1943, toen geallieerde vliegtuigen alleen maar ’s nachts richting Duitsland vlogen om het afweergeschut te ontwijken Op een nacht was er het gebruikelijke gebrom van overtrekkende vliegtuigen, geluid van afweergeschut, exploderende granaten en door de gordijnen zag je de stralen van de zoeklichten. Toen alles weer een beetje stil was, hoorden we ineens weer het geluid van een vliegtuig, gevolgd door een zeer hoge fluittonen, en meteen daarna een of meerdere explosies. Wij zijn het bed uitgesprongen om naar buiten te gaan en te kijken wat er aan de hand was. Er hing een smerige lucht van zwavel en rotte eieren in de straat.

We hebben onze jassen getrokken, achter mensen aan die de Anemoonstraat, richting Machinistenstraat inliepen. Voor zover ik mij kan herinneren, waren de daken van de huizen tegenover de Machinistenstraat, kleddernat en besmeurd met kroos, waterplanten en modder. Die rommel kwam allemaal uit de spoorvaart en was over de huizen aan de provinciale weg in de Anemoonstraat terechtgekomen.

Wij hoorden achteraf dat een geallieerd vliegtuig, achterna gezeten door een duitse jager, zijn bommen had afgeworpen om zodoende meer vaart te krijgen om te ontsnappen.

De volgende ochtend, heel vroeg, ging ik met enkele vriendjes op zoek naar de plek waar de bommen terecht waren gekomen. Voor zover ik mij kan herinneren, was dat op het fietspad, de berm naar de spoorvaart, allemaal op de plaats waar destijds de huizenrij langs de prov.weg ophield.

Er waren al hekken geplaatst en later werd allerlei materieel aangevoerd om een heel diepe kuil te graven, aangezien men er zeker van was, dat er nog een blindganger in de grond. Er werd een verbod aangekondigd om daar te mogen heien en ander grondwerk te verrichten. Ik weet niet, of men naderhand de blindganger nog heeft teruggevonden.